Σήμερα κάποιος έγραψε μια εξαιρετική ανάρτηση:
Μια από τις πιο δραματικές εκφράσεις της τελευταίας διέλευσης του Πλούτωνα μέσω του Υδροχόου ήταν η απομάκρυνση βασιλέων (π.χ., ο βασιλιάς Λουδοβίκος XIV) όπως είχαμε αναφέρει. Περίεργο, ότι ακριβώς καθώς ο Πλούτωνας επιστρέφει στον Υδροχόο για πρώτη φορά μετά από δύο αιώνες, τα μεγάλα νέα της ημέρας περιλαμβάνουν την πιθανή απομάκρυνση ενός από τους πιο εξέχοντες πολιτικούς ηγέτες του κόσμου – και θέλουν να γίνουν “βασιλιάδες”. – Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Eric A. Meese σχολίασε αυτήν την ανάρτηση,
Οι επαναστάσεις συμβαίνουν καθώς αυξάνεται η τυραννία. Η ένταση αυξάνεται από χώρα σε χώρα. Νομίζω ότι ο κόσμος θα κερδίσει, αλλά δεν θα είναι εύκολο και μπορεί να παραμείνουν κάποιοι τύραννοι. Αλλά νομίζω ότι αυτή η διέλευση και το μεγάλο εξάγωνο που σύντομα θα ωριμάσει θα είναι μια εποχή που θα ενισχυθεί η τάση προς την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
Ο αριθμός των τυράννων υπό τον Πλούτωνα στον Αιγόκερω ήταν εντυπωσιακός. Σε ορισμένα μέρη ο λαός τους ψήφισε, σε άλλα οι εκλογές νοθεύτηκαν, σε άλλα ο τύραννος έκανε πραξικόπημα ή κάποιοι επιτέθηκαν στον λαό, με διαφορετικό τρόπο. Ο τρόπος που έγιναν αυτά, ποικίλουν, απο χώρα σε χώρα. Αλλά είναι διδακτικό να έχουμε κατά νου τη λίστα και να υποστηρίζουμε τους ανθρώπους όπου και όπως μπορούμε. Ας δούμε. Αυτή η λίστα δεν θα είναι πλήρης. (Κάποια παραδείγματα)
Ξεκινώντας από τον νεότερο, τον Μακρόν στη Γαλλία, ότι κάνει μέχρι στιγμής, απλα τον καθιστά δικτάτορα. Στην Ελλάδα, το ίδιο, ότι βιώσαμε τα τελευταία χρόνια, με αλλεπάλληλες κυβερνήσεις, υπο μνημονιακο καθεστώς, έφεραν στην κυριολεξία την οικονομική δικτατορία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο οι Συντηρητικοί κατέστησαν πιο δύσκολο να προκηρύξουν νέες εκλογές. Ο Όρμπαν δημιούργησε μια αυτοκρατορία στην Ουγγαρία και ο Ερντογαν χρησιμοποίησε θρησκευτικές προκαταλήψεις για να εγκαθιδρύσει μια αυτοκρατορία στην Τουρκία. Ο Μόντι χρησιμοποιεί σχεδόν την ίδια στρατηγική στην Ινδία και η ελευθερία στην Πολωνία έχει μειωθεί από το καθεστώς Ντούντα.
Η Ιταλία έχει μια δεξιά κυβέρνηση που βασίζεται στον φόβο των μεταναστών. Το πραξικόπημα στις ΗΠΑ μετά την ανάληψη της εξουσίας, το 2020, με τον ίδιο τρόπο, πυροδότησε φόβους παγκοσμίως και προσπαθεί ξανά μαζί με έναν αντίπαλο ξενοφοβικό και ρατσιστή, ομοφοβικό βασιλιά από τη Φλόριντα.
Οι χειρότεροι τύραννοι βρίσκονται και εκτός του δυτικού πολιτισμένου ανεπτυγμένου κόσμου. Ο Μπολσονάρο ευτυχώς καθαιρέθηκε πρόσφατα μετά την καταστροφή του τροπικού δάσους της Αμαζόνας, που μας θέτει όλους σε κίνδυνο. Βέβαια εκεί πήγαν στα χειρότερα με την εκλογή του Λουλα.
Ο πρώην ηγέτης Ορτέγα πρόδωσε τον λαό του στη Νικαράγουα και η Γουατεμάλα παραμένει αυταρχική. Ο Μαδούρο καταστέλλει τις εκλογές και κλέβει τον λαό του, συμβάλλοντας στην πρόκληση τεράστιων μεταναστών από τη Βενεζουέλα. Στην Αφρική παραμένουν πολλές τυραννίες και ο κατάλογος μεγαλώνει. Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο, Τσαντ, Τυνησία, Σουδάν, Αίγυπτος, Ερυθραία, Εσβατίνι, Μοζαμβίκη, συν το χάος στη DRC και άλλου.
Η Μέση Ανατολή φιλοξενεί μερικούς από τους πιο φρικτούς τυράννους: τον Άσαντ στη Συρία, τον Μπιν Σαλμάν στη Σαουδική Αραβία, τον Αγιατολάχ Χαμεϊνί στο Ιράν, τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Ο Νετανιάχου μετατρέπει το Ισραήλ σε μια γενοκτονική δικτατορία. Η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αδύναμα στα εμιράτα και τα βασίλεια του Περσικού Κόλπου. Η πρώην Σοβιετική Ένωση είναι γεμάτη από κράτη που είναι εξίσου καταπιεστικά. Η Ρωσία βρίσκεται στην κορυφή της λίστας και ο Πούτιν προσπαθεί να επεκτείνει τη δικτατορία του στην Ουκρανία εξαφανίζοντάς την. Ο Λουκασένκο είναι ο ανεπιθύμητος τύραννος και η μαριονέτα του Πούτιν στη Λευκορωσία. Οι μουσουλμανικές πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, όπως το Καζακστάν, είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου δικτατορίες.
Πιο ανατολικά, η Βόρεια Κορέα είναι μια σκληρή δυναστική μοναρχία. Ο Xi είναι ο δικτάτορας του μεγαλύτερου και του δεύτερου πιο ισχυρού έθνους στον κόσμο και θέλει να επεκτείνει την κυριαρχία του στην Ταϊβάν και έχει καταπνίξει την ελευθερία για το Χονγκ Κονγκ. Το Βιετνάμ δεν είναι ακόμα ελεύθερο, ούτε και η Καμπότζη. Η Μιανμάρ κυβερνάται από μια αιματηρή χούντα χάρη στο πρόσφατο πραξικόπημα της και διαπράττει γενοκτονία σε μια μειονοτική ομάδα. Πολύ λίγες από τις χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας είναι πλήρως ελεύθερες και δημοκρατικές. Η Ινδονησία και οι Φιλιππίνες βρίσκονται υπό συντηρητικούς ηγεμόνες. Το πόσο μακριά προς την τυραννία θα φτάσουν είναι ασαφές.
Ο Πλούτωνας έχει πολλή «δουλειά» να κάνει, που εκφράζεται μέσα από εμάς, ενώ στον Υδροχόο, θα αναιρέσει τη βασιλεία του Αιγόκερω. Περιμένω ελάχιστα από τα κινήματα για την ελευθερία να γίνουν η βασιλεία τρόμου, για τον απλούστατο λόγο ότι ο Ουρανός θα βρίσκεται σε τρίγωνο με τον Πλούτωνα πολλές φορές αντί να βρίσκεται σε αντίθεση όπως το 1793-94. Αλλά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος με κάποιο τρόπο τα νέα αφεντικά να γίνουν τα παλιά αφεντικά και ο κόσμος να ξεγελαστεί ξανά. Η Τυνησία είναι ίσως το καλύτερο παράδειγμα, και ο Σίσι στην Αίγυπτο επίσης. Η Αραβική Άνοιξη κάτω από το τετράγωνο Ουρανού/Πλούτωνα, μάλλον τελικά, δεν εξελίχθηκε καθόλου καλά.