Στις 28 Μαΐου 2000 πραγματοποιήθηκε η σύνοδος Δια/Κρονου στο ζώδιο του Ταυρου. Η σύνοδος αυτή σφράγισε με τις επιπτώσεις τις την επόμενη 20ετια,τις πολιτικο-κοινωνικές δομές αλλα και την προσωπική μας ζωή. Ας δούμε τις ιδιαιτερότητες και πως η σύνοδος αυτή άλλαξε τον κόσμο. Στις 28 Μαΐου του 2000, η σύνοδος έλαβε χώρα στο ζώδιο του Ταύρου, στις 22ο 43’ μοίρες, κλείνοντας τον 200ετή κύκλο της συνόδου σε γήινα ζώδια, που άνοιξε το 1802 (με εξαίρεση το 1821 στον πύρινο Κριό και το 1980-81 στο αέρινο ζώδιο του Ζυγού). Η επόμενη σύνοδος θα σχηματιστεί στην 0ο του Υδροχόου, τον Δεκέμβριο του 2020, μετακινώντας τον κύκλο στα ζώδια του αέρα έως το 2199.
Πρώτα από ολα, ουτε ο Δίας ουτε ο Κρόνος ανήκουν στον κύκλο των πρόσφατα ανακαλυφθέντων πλανητών. Για την ακρίβεια ήταν και οι δυο γνωστοί από τις απαρχές της αστρολογίας, όπως αυτή τοποθετείται στα χρονια του μεσουρανήματος των πολιτισμών της Μέσης Ανατολής. Μπορούμε , ισως να αναλογιστούμε πως φάνταζαν στα μάτια των τότε ανθρώπων οι σύνοδοι Δια/Κρονου, αφού οι δυο αυτοι πλανήτες αποτελούσαν το ανώτερο όριο στο οποίο εκτείνονταν το σύμπαν. Γι’ αυτό ακριβώς το λογο, η σύνοδος αυτή μαζί με τον κύκλο της Σελήνης συνιστούσαν το κυριο αντικείμενο της παγκόσμιας αστρολογίας μεχρι την ανακάλυψη τω εξωκρόνιων σωμάτων. Μπορεί κανείς να συναγάγει από αυτό το συμπέρασμα ότι έχει συλλεχθεί πολύ μεγάλη εμπειρία και σοφία από τους μελετητές για το φαινόμενο αυτό μέσα από το πέρασμα των αιώνων. Είναι αναγκαίο να προσθέσουμε ότι η σύνοδος αυτή, επειδή έχει σχετικά υψηλή συχνότητα εμφάνισης, επιδρά εκτός από το ευρύτερο πλανητικο χάρτη και το ατομικό ωροσκόπιο.
Οι ιδιαιτερότητες της συνόδου δεν σταματούν εδώ αλλα επεκτείνονται και στον τρόπο εμφάνισης της: συντελείται κάθε περίπου 20 χρονια, αλλα έχει την τάση σε μια σειρά δέκα διαδοχικών συνόδων να παραμένει σε ζώδια της ίδιας ποιότητας, δηλαδή να συντελείται δέκα συνέχεις φορές στα ζώδια της φωτιάς, άλλες δέκα σε αυτά του αερα κ.ο.κ. Εμφανίζεται δηλαδή στον Αιγόκερω (ζώδιο της γης) μετα στην Παρθένο….στον Ταυρο που είναι ζώδια της γης και μετα παλι από την αρχή. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ενας κύκλος περίπου 200 ετών, στην διάρκεια του οποίου μπορούμε να πούμε ότι οδηγούμαστε σε εξελίξεις, σε γενικές γραμμές παρόμοιου τύπου με παραλλαγές που οφείλονται στα επιμέρους χαρακτηριστικά κάθε συγκεκριμένου ζωδίου. Πρόκειται δηλαδή για κύκλους που εγγράφονται μέσα σε αλλους κύκλους εις το διηνεκές.
Η εικόνα του κύκλου μέσα στον κύκλο ενισχύεται και από το γεγονός ότι μέσα στην πορεία των συνόδων Δια/Κρονου δεν έχουν ολες οι πλανητικές συναντήσεις την ιδια εντάση και ισχύ. Κάποιες από αυτές είναι οι κορυφαίες στιγμές ενός ακόμη μεγαλύτερου κύκλου 2000 ετών και αποτελούν τις λεγόμενες βασιλικές συνόδους. Τέτοια σύνοδος συντελέστηκε πριν από 2000 χρονια και επομένως ήταν ο καιρός της να συμβεί τις ημέρες εκείνες. Αυτή η σύνοδος συνδέεται άμεσα με την τη γέννηση του Χριστού, όπως θα εχουμε την ευκαιρία να δούμε και στην συνέχεια του άρθρου αυτού.
Περα από την γέννηση του Χριστού, το κατεξοχήν σημαντικο γεγονός της δικής μας εποχής, ο ιδρυτής μιας άλλης θρησκείας του Ισλαμισμού, ο Μωάμεθ ήρθε στον κόσμο με την σύνοδο του 570 μΧ.. Το 1186, με σύνοδο Δια/Κρόνου, θεωρείται χρονια ορόσημο για την πνευματικη ζωή της Ευρώπης, καθώς μετα την χρονολογία αυτή μπαίνουμε σε μια περίοδο έντονου φανατισμού που στιγματίζεται από την δράση της Ιεράς Εξέτασης και βυθίζει στο σκοτάδι την Ευρώπη. Το τέλος αυτής της περιόδου και η έναρξη της Αναγέννησης στα γράμματα και τις τέχνες, το περίφημο Κουατροτσεντο, αλλα και η αλλαγή από την κλειστή οικονομία (Δίας) του Μεσαίωνα προς την πιο ελεύθερη και κινητική αγορά της νέας εποχής σηματοδοτούνται και από την σύνοδο Δια/Κρόνου του 1484. Τέλος, το ιδιο φαινόμενο, το 1643 καθόρισε την τελευταία φάση του Τριακονταετούς πολέμου, ο οποίος διαίρεσε την Ευρώπη σε καθολικούς και προτεστάντες.
Τι μπορεί όμως να φέρει η σύνοδος αυτή σε γενικές γραμμές; Τι να περιμένουμε εμείς από αυτή; Καταρχάς να μην ξεχνάμε ότι και οι δυο πλανήτες που έρχονται σε σύνοδο είναι πλανήτες ηγεμονικοί. Έτσι τα αιτήματα του ενός μπορεί να ενισχύσουν τα αιτήματα του αλλου. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται από τους μελετητές, ο Κρονος, ο μεγάλος κυρίαρχος της πολιτικής τάξης και της διοίκησης, μπορεί να είναι σε καλή συμφωνία με τον Δια, τον μεγάλο διανομέα των επίγειων αγαθών, το διπλωμάτη, τον αριστοκράτη, τον εξαίρετο νομομαθή.
Σε αυτή την περίπτωση, όπως είναι αναμενόμενο πολύ θετικές εξελίξεις σε ολους τους συναφείς τομείς όπως η διοίκηση, η πολιτική , η οικονομία σε ένα κράτος βρίσκονται η οδεύουν προς το καλύτερο τους σημείο. Όλα λειτουργούν ρολόι, η ιεραρχία δεν απειλείται ουτε παραβιάζεται, οι νόμοι και η τάξη τηρούνται χωρίς να καταπιέζουν κανένα. Μια τέτοια εικόνα δυστυχώς μας είναι γνωστή μονο στα παραμύθια η τις πολιτικές ουτοπίες- του ιδανικά κυβερνωμένου τόπου- που δημιουργήσαν οι φιλόσοφοι της ελληνικής αρχαιότητας η αυτοι της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού.
Πράγματι λίγες φορές μπορούμε να πούμε ότι η σύνοδος αυτή έδειξε μια τόσο θετική οψη. Αρκεί όμως, μια και μονο φορά να συμβεί αυτό και να αλλάξει ο κόσμος μας για τα καλά.
Ο ιδιος λογος, για τον οποίο η σύνοδος Δια/Κρόνου μπορεί να φέρει όλα αυτά τα θετικά που είδαμε παραπάνω, είναι αυτος που μπορεί να οδηγήσει και στην αρνητική οψη της συνόδου, που δεν είναι συνηθισμένη. Δεν θα έπρεπε μια τέτοια οψη να μας παραξενεύει για δυο λογους. Πρώτον, ο ενας έχει να κάνει με το κυριο χαρακτηριστικο των πλανητών που συμμετέχουνε σε αυτή, ως προς τον τρόπο με τον οποίο σχετίζονται με την ενέργεια και τις κατευθύνσεις της.
Ο Δίας λοιπόν είναι η επέκταση, δίνει ώθηση προς τα εξω, σπρώχνει τα πράγματα και τους ανθρώπους να καταλάβουν μεγαλύτερο χώρο, να απλώσουν την κυριαρχία και την έκταση τους. Επιβεβαιώνει και ανταμείβει, δωρίζει γενναιόδωρα ιδιαίτερα τα υλικά αγαθά. Ο Κρόνος από την άλλη, κάνει ακριβώς το αντίθετο. Είναι συντηρητικός και η κίνηση του είναι προς τα μέσα και όχι προς τα εξω. Περιορίζει και κλείνει τον κύκλο της δραστηριότητας. Κοιτάζει προς τα μέσα και αντιδρά με αργούς ρυθμούς, ασκώντας συχνά σκληρή κριτική και διδάσκοντας ξανά και ξανά το ιδιο μάθημα μεχρι αυτό να γίνει κατανοητό. Επομένως οι δυνάμεις του ενός αντιστρατεύονται εναντι τις τάσεις του αλλου, ο ενας πλανήτης παλεύει εναντίον του αλλου, φέρνοντας στην επιφάνεια και προσφέροντας ένα δυνατό σύμβολο για τις δυο πλευρές της φυσης, που είναι η επέκταση και η συρρίκνωση.
Στο επίπεδο των εγκόσμιων δυνάμεων ο Κρονος κυβερνά την πολιτική και τη διοίκηση ενώ ο Δίας τους νόμους και τα οικονομικά. Η διαπλοκή των χωρών αυτών είναι αυτονόητη και οσο και αν τα ορια της δράσης κάθε πλανήτη είναι καθορισμένα, αναπόφευκτη είναι η ανάμειξη και η εκδήλωση προστριβών σε μια σύνοδο με αρνητική επιρροή.
Τι φέρνει όμως στον δικο μας πλανήτη μια τέτοια αντιπαράθεση στην αρνητική της πλευρά ; Ο Κρόνος, ο δάσκαλος στον οποίο είναι άγνωστη η επιείκεια, επιβάλλεται στον Δια και οδηγεί σε πολιτική αδιέξοδο. Έτσι είναι αναπόφευκτη η φτώχεια και οι οικονομικες κρίσεις, η έλλειψη κατανόησης και ανεκτικότητας. Ο κόσμος κινείται χωρίς σκέψη, ακολουθώντας τυφλά τις οδηγίες. Αναταραχές σημειώνονται σε κάθε επίπεδο δράσης που σχετίζεται με κέντρα αποφάσεων και εξουσίας αλλα και διπλωματικής διευθέτησης διαφορών.
Το χρηματιστήριο και οι τράπεζες δεν γνωρίζουν τις καλύτερες τους στιγμές κατω από μια τέτοια επίδραση της συνόδου, μάλιστα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αλλοι ερευνητές δίνουν το κυριο βάρος στις επιπτώσεις που η σύνοδος αυτή έχει για τις μεγάλές μάζες. Έτσι, ισχυρίζονται ότι η σύνοδος ευθύνεται για την ανεργία και την καταπιεστική πολιτική εξουσία πάνω στους λαούς. Αλλοι ειδικοί υπογραμμίζουν ανάμεσα στα αλλα, τη σημασία που έχει η σύνοδος Δία/Κρόνου και στα σκάνδαλα των επιχειρήσεων.
Έτσι λοιπόν, το 2000 ξεκίνησε μια 20ετή περίοδος με έμφαση στην εποικοδομητική ανάπτυξη των φυσικών και οικονομικών πόρων. Ο Ταύρος σχετίζεται με τα χρήματα, τις τράπεζες, το χρηματιστήριο, την γεωργία, τα ορυχεία, τους πολύτιμους λίθους. Η σύνοδος σε αυτό το ζώδιο επηρεάζει την οικονομική κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο 20ετής κύκλος χωρίζεται σε δύο φάσεις όπου η πρώτη δεκαετία είναι αυξητική και επεκτατική και γενικά χρωματίζεται από τις ποιότητες του Δία, ενώ κατά την δεύτερη δεκαετία τα περιθώρια στενεύουν και επικρατεί ο Κρόνος. Αρχικά έχουμε δράση και ανέλκυση ενώ στην συνέχεια ακολουθεί συμμάζεμα και ξεκαθάρισμα. Βέβαια, οι εξωτερικοί πλανήτες Ουρανός, Ποσειδώνας και Πλούτωνας ενορχηστρώνουν το σκηνικό και διαμορφώνουν το γενικότερο κλίμα της 20ους περιόδου.
Αυτό που καθορίζει τα όρια ανάμεσα στις δύο φάσεις είναι η αντίθεση που σχηματίζουν οι δύο πλανήτες. Στον κύκλο που διανύουμε, το 2010 φτάσαμε στο μεταίχμιο της αλλαγής φάσης καθώς είχαμε την αντίθεση Κρόνου-Δία, σε δύο ζεύγη ζωδίων. Πιο συγκεκριμένα:
- Στις 23 Μαΐου 2010, στην 28η μοίρα Ιχθύων (Δίας) – Παρθένου (Κρόνος)
- Στις 16 Αυγούστου 2010, στην 2η μοίρα Κριού (Δίας) – Ζυγού (Κρόνος)
- Στις 28 Μαρτίου 2011, στην 14η μοίρα Κριού (Δίας) – Ζυγού (Κρόνος)
Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Μάιο του 2000, η σύνοδος Δία-Κρόνου σχημάτιζε όψη τετραγώνου με τον Ουρανό από το ζώδιο της κυριαρχίας του – τον Υδροχόο, τον πλανήτη των ριζοσπαστικών αλλαγών, των επαναστάσεων, της καινοτομίας αλλά και της τεχνολογίας. Επομένως πήραμε εξαρχής μια ιδέα για την επερχόμενη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ της εξουσίας και του απλού λαού. Δέκα χρόνια αργότερα, η αντίθεση Δία-Κρόνου στις 23 Μαΐου 2010 έγινε με την συμμετοχή του Ουρανού (με 2 μοίρες ανοχή) πυροδοτώντας ένα εκρηκτικό κοκτέιλ πολιτικής και κοινωνικής έντασης.
Ο Ουρανός έχει ήδη «κονταροχτυπηθεί» με τον Κρόνο τον Σεπτέμβριο του 2009, τον Φεβρουάριο του 2010, τον Απρίλιο του 2010. Τον Ιούνιο του 2010, ο Ουρανός έγινε ο απόλυτος σύμμαχος του Δία στο πύρινο ζώδιο του Κριού και μάλιστα στην μηδενική μοίρα. Οι δύο αυτοί πλανήτες ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους: απεχθάνονται την στασιμότητα και λατρεύουν τις αλλαγές. Μαζί μπορούν να ανεβάσουν την συνειδητοτητα σε ανώτερα και εκτός ορίων επίπεδα. Έτσι, πριν την τελευταία «μάχη» Κρόνου-Ουρανού το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου 2010, ο εκκεντρικός πλανήτης εξοπλίστηκε με τις θετικές δυνάμεις του Δία. Και αντίστοιχα στις 16 Αυγούστου, ο Δίας, προτού αντιμετωπίσει τον Κρόνο είχε εξοπλιστεί με τις θετικές δυνάμεις του Ουρανού.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Ουρανός έχει κάτι να μας διηγηθεί: μας προετοιμάζει για τον επόμενο συνοδικό κύκλο Δία-Κρόνου, που συμπίπτει με την ουσιαστική έναρξη του 200ετούς κύκλου σε ζώδια του Αέρα, από το ζώδιο που κυβερνά – τον Υδροχόο. Και όχι μόνο. Το 2018 θα κάνει την είσοδο του στον Ταύρο, το ζώδιο στο οποίο πραγματοποιήθηκε η σύνοδος Δία-Κρόνου το 2000.
Ο Ουρανός όμως δεν είναι ο μόνος πλανήτης που χρωματίζει τον συγκεκριμένο συνοδικό κύκλο. Ο Πλούτωνας από το ζώδιο της εξουσίας, τον Αιγόκερω, δηλώνει την αντίσταση στην αλλαγή των κεκτημένων αλλά και την επιτακτική ανάγκη για ριζικό ξεκαθάρισμα. Το ζητούμενο βέβαια δεν είναι η αλλαγή φρουράς με αιώνια θύματα τους ανυποψίαστους πολίτες, αλλά η επίγνωσης των λαθών και από μέρους τους. Από τον Ιούνιο του 2012 έως τον Μάρτιο του 2015, τα επαναλαμβανόμενα τετράγωνα Ουρανού-Πλούτωνα ενεργοποιούν τον συνοδικό τους κύκλο που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1966.
Η αντιπαράθεση όμως πιστεύω ότι δεν σταματά εδώ. Κι αυτό γιατί προτού σχηματιστεί η επόμενη σύνοδος Δία-Κρόνου, ξεκινά ο συνοδικός κύκλος Κρόνου-Πλούτωνα (Ιανουάριος 2020) και ο συνοδικός κύκλος Δία-Πλούτωνα (Απρίλιος & Ιούνιος 2020). Επομένως, κατά την συνάντηση τους στον Υδροχόο θα κουβαλάνε και οι δύο κάτι από την Πλουτώνια ενέργεια. Το εκπληκτικό είναι ότι, αμέσως μετά την σύνοδο Δία-Κρόνου στις 21 Δεκεμβρίου του 2020, πρώτα ο Δίας (Ιανουάριος 2021) και μετά ο Κρόνος (Μάρτιος 2021), σχηματίζουν τετράγωνο με τον Ουρανό, αυτήν την φορά όμως αντίστροφα με το 2000: ο Ουρανός θα βρίσκεται στον Ταύρο και οι Δίας-Κρόνος στον Υδροχόο. Η μάχη δεν έχει ακόμα κριθεί – τουλάχιστον όσο ο Πλούτωνας βρίσκεται στον Αιγόκερω. Ίσως θα πρέπει να περιμένουμε ως το 2024, ή ακόμα καλύτερα το 2025, όταν Κρόνος-Ουρανός-Ποσειδώνας & Πλούτωνας εναρμονιστούν στις πρώτες μοίρες του Κριού, των Διδύμων και του Υδροχόου.
Θεωρώ πως το μεταίχμιο του τέλους και της αρχής των 200ετών κύκλων, δεν συμβαίνει τυχαία στον σταθερό σταυρό. Ουσιαστικά πληρώνουμε κάποια σοβαρά λάθη της γενιάς του Πλούτωνα στον Λέοντα. Την μεταπολεμική γενιά που, ενώ συνεισέφερε στην ταχύτατη πρόοδο μιας καταστραμμένης κοινωνίας, απαρνήθηκε κάθε τι παλιό και παραδοσιακό, ενώ δημιούργησε το μεγαλύτερο ίσως χάσμα γενεών και τοποθέτησε εαυτόν σε ένα βάθρο όπου η ατομικότητα και ενίοτε η υπεροψία καθόρισε το μοντέλο της σημερινής κοινωνίας. Ήρθε η ώρα να χτίσουμε μια νέα κοινωνία του «εμείς» και όχι του «εγώ». Δεν αρκεί να κάνουμε το καλύτερο για τον εαυτό μας, πρέπει πάνω απ’ όλα να αφήσουμε παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές…
Ας πάμε να δούμε την σύνοδο αυτή μέσα από την Ιστορία…
Η βασιλική σύνοδος του 7π.χ. στους Ιχθύς, είχαμε την γέννηση του Ιησού. Οι Ιχθύες συνδέονται με την φιλανθρωπία, μυστικισμό, αυτοθυσία, οράματα, και προδοσία. Είναι πραγματικά δύσκολο να περιλάβουμε το πόνημα μας αυτό ολες τις επιδράσεις της συνόδου Δια/Κρόνου από τότε που τηρούνται αρχεία και αυτές είναι καταγραμμένες. Αν προχωρούσαμε προς αυτή την κατεύθυνση, θα χρειαζόμασταν ένα τόμο ξεχωριστό και μονο για τον σκοπο αυτό, ενώ παράλληλα θα ξεφεύγαμε από τον αρχικό μας στόχο και τα χρονικά ορια που εχουμε ορίσει για την ερεύνα μας, δηλαδή το πλαίσιο που καθορίζει ο αιώνας μας. Ωστόσο, θα ήταν πολύ μεγάλη παράλειψη αν δεν συμπεριλαμβάναμε μέσα στις αναφορές μας την πιο σημαντικη στιγμή των κύκλων που εγγράφουν από κοινού ο Δίας με τον Κρόνο : τη βασιλική σύνοδο του 7 π.χ. που συνδέεται με τη γέννηση του Ιησού. Πως όμως γίνεται η σύνδεση αυτή;
Από τις πηγές δεν μας είναι γνωστό άλλο αστρολογικο φαινόμενο που να σχετίζεται με την γέννηση του Χριστού, περα από το αστρο που καθοδήγησε τους μάγους για να τον βρουν και να τον προσκυνήσουν. Το αστρο αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά σύμβολα της γέννησης του Θεανθρώπου. Το συναντάμε συχνά σε κάθε είδους αφήγηση που σχετίζεται με την έλευση του Ιησού πάνω στη γη, στο Ευαγγέλιο της Γέννησης, στη σχετική υμνογραφία, στην απεικόνιση σε υαλογραφίες η σε χειρόγραφα του Μεσαίωνα, σε λαϊκές αφηγήσεις και σε ιστορίες που λέμε ακόμα και σε παιδιά. Ολες οι αφηγήσεις αυτές και οι αναπαραστάσεις συνοδεύονται από την πληροφορία ότι αυτό το αστέρι είδαν τρεις μάγοι από την Περσία και έσπευσαν να προσκυνήσουν το σημείο προς το οποίο αυτό έδειχνε.
Τι είναι όμως αυτό το αστέρι; Ποιοι ήταν οι τρεις μάγοι που μπορέσαν να το δουν και να φτάσουν εγκαίρως στο μέρος που γεννηθηκε ο Χριστός; Αστρονόμοι και αστρολόγοι έχουν συχνά προσπαθήσει να εξερευνήσουν το μυστήριο αυτό και να προχωρήσουν περα απο την άποψη που μιλούσε για ένα θαύμα στον ουρανο, ένα φαινόμενο που δημιούργησε ο θεός επι τούτου για να σημάνει την έλευση του Υιού Του στην γη. Η δικη μας ερμηνεία δεν αναιρεί το θεικο σχέδιο, που έχει καθορίσει να συμπέσει η πλανητική συνάντηση με την γέννηση του Σωτήρα. Εντάσσει, όμως, τη σύνοδο αυτή στους πλανητικούς κύκλους που εχουμε ήδη υπο συζήτηση σε αυτό το κείμενο. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν, να δούμε τα γεγονότα με το αστρο αυτό.
Ποιο ουρανιο σώμα θα μπορούσε να βρίσκεται στο στερέωμα που να λάμπει για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να το δουν οι μάγοι από την Περσία και να ταξιδέψουν στον τόπο που έδειχνε; Ολη η διαδικασία αυτή χρειαζόταν μήνες και ένα αστρο μονο του η ενας κομήτης δεν θα μπορούσε να προσφέρουν τόσο φως για τόσο πολύ. Μήπως η λέξη αστρο είναι παρερμηνευμένη η κατά κάποιο τρόπο την επαναερμηνευσουμε;
Πράγματι, πολύ πιθανο οι ευαγγελιστές να χρησιμοποίησαν τη λέξη αυτή για να αναφερθούν σε ένα οποιοδήποτε ουρανιο φαινόμενο, μιας και αυτοι δεν είχαν γνώσεις αστρολογίας/αστρονομίας, όμως είχαν οι μάγοι, οι αστρολόγοι, της εποχής, που κατάλαβαν την έλευση του Μεσσία.
Επομένως, η ερεύνα θα πρέπει να στραφεί σε αλλες κατευθύνσεις και να αναζητήσουμε πιο μεγάλο πλανητικο γεγονός συντελέστηκε κοντά στη γέννηση του Χριστού. Τέτοιο ήταν η σύνοδος του 7 π.χ. μεταξύ Δια και Κρόνου μια σύνοδος βασιλική, εξαιρετικά σημαντικη και σε ενέργεια για διάστημα 8 με 9 μηνών περίπου. Οι δυο πλανήτες πλησίασαν ο ενας τον αλλον σε σύνοδο κατά την περίοδο αυτή μέσα από το ζώδιο των Ιχθύων τρεις φορές. Η ιδιαιτερότητα αυτής της συνόδου δικαιολογεί το γεγονός ότι το αστρο άλλοτε το έβλεπαν και άλλοτε όχι. Όταν οι πλανήτες έρχονταν σε σύνοδο ήταν ορατό, όταν απομακρύνονταν χανόταν και αυτό.
Με την εξήγηση αυτή ωστόσο, δημιουργείται ένα νέο πρόβλημα, αυτό της χρονολογίας. Ο Χριστός σύμφωνα με το χρονολογικό σύστημα, που καθιερώθηκε το 533 μ.Χ. επι Ιουστινιανού, γεννηθηκε το ετος 1 κα όχι το ετος 7 π.χ. όπως υποδεικνύει η σύνοδος Δια/Κρόνου. Η ανεξάρτητη από την αστρολογία ιστορική ερεύνα, όμως έχει αποδείξει ότι υπάρχει μεγάλη απόκλιση από την ημερομηνία του 533 μ.Χ. θεωρήθηκε ως ετος 1 και την πραγματική χρονια γέννησης του Χριστού.
Ο συνδυασμός των ιστορικών γεγονότων που αναφέρονται στα Ευαγγέλια με τα δεδομένα που εχουμε απο άλλες πηγές όπως η βασίλεια του Οκταβιανου, ο θάνατος του Ηρώδη, η εντολή για τον σφαγιασμό αγοριών έως 2 ετών, η απογραφή του Αυγούστου, η βασίλεια του Τιβέριου, ο μη υπολογισμός ετους 0 στη χρονολόγηση, συνάδουν στο οτι ο Χριστός γεννηθηκε στη χρονολογία που αντιστοιχεί κάπου ανάμεσα στο 8 και το 6 π.χ. της χρονολόγησης που καθιερώθηκε επι Ιουστινιανού και όχι στο ετος 1.
Δεν πρέπει να υπήρξε άλλη σύνοδος πλανητών που να συνδέθηκε τόσο άμεσα και καταλυτικά με την εμφάνιση ενός γεγονότος με αντίκτυπο περα από τα στενά ορια μιας κοινωνίας η μιας εποχής.
Η γέννηση του Ιησού, του νέου βασιλέα (Δίας) κατω από την προστασία και την σοβαρότητα που απέδιδαν στον Κρόνο, σε σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στο ζώδιο των Ιχθύων, προ οικονομούσε την ευεργετική παρυσια του Ιησού στον κόσμο, την αυτοθυσία, του την αγάπη του για την ανθρωπότητα αλλα και την προδοσία εις βάρος του αλλα και της πίστης. Με αυτόν τον ίδιο τρόπο είναι σαφές ότι αναγγέλλεται ένα νέο πνευματικο όραμα υπό την επιρροή των Ιχθύων στον κόσμο, ένα όραμα αγάπης και ειρήνης, το οποίο είναι και το συνολικό πνευματικο αίτημα της εποχής των Ιχθύων που εγκαινιάζεται στα χρονια κοντά στη γέννηση του Χριστού.
Ο κύκλος των συνόδων που μας ενδιαφέρουν και έχουν να κάνουν με τον σύγχρονο κόσμο ξεκινά από το 1842 με την συνάντηση Δια/Κρόνου στον Αιγόκερω ( εξουσία, κύρος, κυβερνήσεις οργανώσεις, κατεστημένο, κυβερνήσεις, συντηρητισμός και περιορισμός ).Τότε εγκαινιάζεται ο κύκλος των συναπτών συνόδων σε ζώδια της γης και με τον τρόπο αυτό μια περίοδος στην ιστορία της ανθρωπότητας, κυρίως την πολιτική και την οικονομική, χαρακτηριζομένη από τάση για πρακτικότητα και επιβολή, με προσήλωση στις υλικές αξίες, και στις εδαφικές προσαρτήσεις και διεκδικήσεις (Δίας).
Μια νεα εποχή πολιτικών διεκδικήσεων ξεκινά και δυο αντίθετα ζητήματα τίθενται, απο την μια η εθνική ανεξαρτησία και η αυτονόμηση των πληθυσμών και από την άλλη η διάθεση για επέκταση και προσάρτηση εδαφών για δημιουργία μεγάλων αυτοκρατοριών. Οι συνοριακές μεταβολές, κατω από την επίδραση της συνόδου Δια/Κρόνου με την συντονισμένη δράση της ισχυρότατης συνόδου Πωσειδωνα/Ουρανού (συνόρα, οράματα- επανάσταση) στον Αιγόκερω το 1821 , παίρνουν άλλη διάσταση και η εννοια της εθνότητας συνδέεται πλέον στενά με αυτή της εδαφικής έκτασης σε μια σχέση ένα προς ένα. Κάθε έθνος, δηλαδή πρέπει να ζει σε μια χωρα, σε μια συγκεκριμένη περιοχή, καθορισμένη από τις συνοριακές γραμμές και σε κάθε κρατική οργάνωση πρέπει να αντιστοιχεί ενας μονο εθνολογικά ενιαίος πληθυσμός. Αυτή η σύνδεση αφηρημένων εννοιών με τα περιχαρακωμένα μέσα σε συνόρα εδάφη, με την ιδια τη γη, είναι αποτέλεσμα και των συνόδων Δια/Κρόνου σε ζώδια της γης (πρακτικότητα, γείωση).
Αν αναλογιστούμε τις οικονομικες εξελίξεις αυτής της περιόδου πολύ γενικά και στο σύνολο τους μπορούμε να δούμε ένα είδος «γείωσης» που επέφερε ο κύκλος αυτος τόσο στις πρακτικές που αναπτυχθήκαν οσο και στις θεωρητικές απόψεις που διατυπώθηκαν. Οσο και αν οι πρακτικές μπορεί να ήρθαν σε αντίθεση μεταξύ τους, τα ζητήματα πήραν μια μορφή πρακτική. Δε μιλούσαν για γενικές και αφηρημένες ιδέες, όπως στους προηγουμένους αιώνες, με ανάμειξη των θείων στις κοσμικές υποθέσεις, αλλα για συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους οι οικονομικες και πολιτικές εξελίξεις αναπτύσσονται στην πραγματικότητα.
Αν δούμε πιο κοντά τις συνόδους του κύκλου αυτού ξεκινώντας από το 1842 στο ζώδιο του Αιγόκερω, ενώ αρχικά φαινόταν για μια ευνοικη σύνοδος μιας και δεν δεχόταν άλλη αρνητική οψη, τελικά σε ορισμένες περιπτώσεις η δράση της υπήρξε καταλυτική. Στην ουσία, δηλαδή, κινητοποίησε δυνάμεις που δεν εκδηλωθήκαν αμέσως αλλά σε κάποια μεταγενέστερη φάση αυτού του κύκλου Δια/Κρόνου.
Άμεσες, ωστόσο ήταν οι επιπτώσεις της συνόδου αυτής στην περίπτωση της Κίνας. Το 1842 τερματίζεται ο Πόλεμος του Οπίου, που ξεκίνησε για οικονομικούς λογους (Δίας) μεταξύ της αυτοκρατορίας αυτής καί της Μεγάλης Βρετανίας με νίκη της τελευταίας. Η ήττα αυτή ήταν σημαντικη για τους Κινέζους. Σε οικονομικο επίπεδο(Δίας) χάνουν (Κρονος) την κυριαρχία τους (Αιγόκερως) στο Χονγκ Κονγκ και σε αλλα πέντε λιμάνια, τα οποία αναγκάζονται να παραχωρήσουν στους Βρετανούς (επέκταση = Δίας). Σε πολιτικό επίπεδο (Κρονος) αρχίζει η ουσιαστική παρακμή και κατάρρευση της Κινεζικής Αυτοκρατορίας, που ήταν αδύναμη να συλλάβει το νόημα της νέας εποχής.
Ισχυρότατο οικονομικο πλήγμα δέχτηκε και η Ιρλανδία το 1845 ισως την τρομακτικότερη πείνα της ιστορίας (έλλειψη σταριού= στέρηση= Κρονος, σιτάρι= γη= Αιγόκερως.). Η οικονομική κριση (Δίας και Κρονος) της χωρας αυτής (Αιγόκερως) οδήγησε, εκτός από τη μαζική μετανάστευση στην Αμερική, και σε ιδεολογική στροφή, ένα από τα κυρια χαρακτηριστικά των συνόδων αυτών, με την εκδήλωση έντονης δυσαρέσκειας προς την βρετανική κυριαρχία, καθώς συχνά τα καταπιεστικά καθεστώτα ενισχύονται από τις συνόδους Δια/Κρόνου σε ζητήματα επιβολής.
Σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, η σύνοδος αυτή, και σε συνεργασία με την σύνοδο Ουρανού (επανάσταση)- Πλούτωνα ( αναγέννηση) στον Αιγόκερω ,ώθησε σε μεγάλες φιλοσοφικές και ιδεολογικές ανακατατάξεις τις μάζες, σπρώχνοντας προς δημοκρατικότερες θέσεις και δημιουργώντας επαναστατικά κινήματα του 1848, που συγκλόνισαν την Ευρώπη με αποκορύφωμα την ανακήρυξη της Δεύτερης Δημοκρατίας στη Γαλλία. Μήπως, όμως και η πτώση της τελευταίας τέσσερα μόλις χρονια αργότερα- στο μεσο του κύκλου Δια/Κρόνου- δεν ήταν και αυτή προϊόν της ίδιας συνόδου, που κατά το συνήθειο της έδωσε έκταση (Δίας) και μετα τα πήρε πισω (Κρόνος) υποσχέσεις για αλλου είδους διακυβέρνηση (Αιγόκερως); Κατά τα αλλα η περίοδος αυτή περάσε με ηρεμία και οικονομική ανάπτυξη και πρόοδο (Δίας).
1921: Δίας/Κρόνος στην Παρθένο- σοβαρά προβλήματα
Παρθένος -ιατρική, κοινωνική προσφορά, καθαριότητα, τάξη, κάθαρση, πρακτικότητα, εργασία, επιστημονική ερεύνα, λεπτομέρεια.
Το 1921 είναι μια ακόμη χρονια που χαρακτηρίζεται από την σύνοδο Δια/Κρόνου, είναι η αρχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης που εκδηλώθηκε με το μεγάλο κραχ του χρηματιστήριου της Νέας Υόρκης, το 1929. Για πολλούς οικονομολόγους ακόμα και τώρα είναι δύσκολο να πουν με βεβαιότητα ποιες είναι οι αιτίες που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Αν δούμε όμως τις εξελίξεις μέσα από το πρίσμα της αστρολογίας, μπορούμε να κατανοήσουμε τι έγινε καπως καλυτέρα. Οι ιστορικοί της οικονομίας εντοπίζουν την ρίζα αυτής της κατάστασης στο τέλος του Α παγκοσμίου πολέμου.
Τότε δημιουργήθηκε άνιση ανάπτυξη μεταξύ βιομηχανίας και γεωργίας, επανεπένδυση των κερδών στο χρηματιστήριο και τη βιομηχανία καί υπερβολική αύξηση της παραγωγής, χωρίς ταυτόχρονα να αυξάνονται οι δυνατότητες απορρόφησης. Μα ποιος άλλος μπορεί να κρύβεται πισω από μια τέτοια αιτία, αν όχι ο Δίας με την επέκταση του, με την τάση του να σπρώχνει τους ανθρώπους ολο και σε μεγαλύτερα ανοίγματα οπου αυτά συχνά είναι απερίσκεπτα, σε οτιδήποτε μεγαλώνει και καταλαμβάνει περισσότερο χώρο; Από την άλλη, εκεί δεν καραδοκούσε και ο Κρόνος για να τιμωρήσει τους απερίσκεπτους και να περιορίσει τον πλούτο του Δια;
Η σύνοδος επίσης αυτή στάθηκε ιδιαίτερα δυσμενής για την Ελλάδα. Ήδη από το 1918 η Ελλάδα έχει εμπλακεί σε πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, με σκοπο την απελευθέρωση των αδελφών Ελλήνων που βρισκόταν υποτελείς στη Μικρά Ασία. Η άφιξη του Ελληνικού στρατού στη Σμύρνη και η προέλαση του προς το εσωτερικό στάθηκε ενας πραγματικός θρίαμβος. Το 1921, όμως, την χρονια της συνόδου Δια/Κρόνου, το σκηνικο μεταβάλλεται άρδην. Μετα τις εκλογές αλλάζει η πολιτική ηγεσία της χωρας, χάνει (Κρόνος) ο Βενιζέλος και επιστρέφει ο Κωνσταντίνος από την εξορία. Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι, υπογράφουν συνθήκες οικονομικής φύσεως (Δίας) με τον Κεμάλ, πράγμα που αποτελεί πλήγμα στην διπλωματική θέση (Δίας) της Ελλάδας.
Συνοψίζοντας θα μπορούσαμε ένα πούμε ότι η σύνοδος έσπρωξε τις εξελίξεις σε δρόμο περισσότερο πολιτικό (Κρόνος) παρα στρατιωτικό, όπως ήταν μεχρι τότε, δινωντας ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στον οικονομικο παράγοντα (Δίας).Μεχρι το καλοκαιρι του 1921 οι όροι του πολέμου είχαν ουσιαστικά αντιστραφεί και οι Τούρκοι είχαν πάρει οριστικά τον έλεγχο της κατάστασης στα χερια τους. Λίγα βήματα μας χώριζαν από τη Μικρασιατική καταστροφή και τον ξεριζωμό των Μικρασιατών Ελλήνων, με τον Κρόνο του περιορισμού να προαναγγέλλει την συρρίκνωση του ελληνισμού.
1940-1941 :Δίας /Κρονος στον Ταυρο- επέκταση πολέμου. Ταύρος- γη, ασφάλεια, σταθερότητα, κατοχή, ρεαλισμός, ομορφιά, οικονομικά και συναισθηματικά αποκτήματα, εργασία.
Η σύνοδος του 1940/1941 εφερε σε δραματικό σημείο τη σύγκρουση στην Ευρώπη και οδήγησε σε επέκταση (Δίας) του πολέμου της Γερμανίας εναντίον των ευρωπαϊκών χωρών. Ενώ μεχρι τότε η κατάσταση περιορίζονταν σε συγκεκριμένα μέτωπα, στα οποία η Γερμανία φαινόταν αήττητη, εκείνη την ημερομηνία, και κατω από την επίδραση της συνόδου, η επιτιθέμενη χωρα διεύρυνε το χώρο δράσης της ( Ρωσια και εμμέσως Αμερική ) και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση γι’ αυτή, που οδήγησε σε νέες εξελίξεις με την συνδρομή της συνόδου Κρόνου/Ουρανού το 1942.
1961: Δίας /Κρόνος στον Αιγόκερω εφερε διεθνής εντάσεις
Στην πολιτική δράση της η σύνοδος ταράζει τα διεθνή ύδατα με την αντιπαράθεση ΗΠΑ-ΕΣΣΔ σχετικά με το μέλλον της Κούβας. Ο Φιντελ Κάστρο ακολουθεί φιλοσοβιετική πολιτική, ενώ ο νεοεκλεγεις Τζον Κέννεντυ προσπάθησε να την βγάλει από αυτή την επιρροή με μια απόβαση Αμερικάνων στρατευμάτων στον κουβανικό Κόλπο των Χοίρων, επιχείρηση που καταλήγει σε φιάσκο και οδηγεί στην διπλωματική καταδίκη των ΗΠΑ.
Η ένταση μεταξύ δυο πολιτικών συστημάτων, κατω από την επίδραση της συνόδου Δια/Κρόνου, κορυφώνεται στο Βερολίνο, την πόλη που είναι διχασμένη σε Ανατολή και Δύση ήδη από το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου. Οι πιέσεις στο Ανατολικο Βερολίνο είναι τόσο έντονες και πολλές, που με κάθε ευκαιρία οι κάτοικοι του δραπετεύουν ζητώντας πολιτικο άσυλο στο δυτικό τμήμα. Αυτό εντείνει τα μετρα ελέγχου και καταστολής στο ανατολικό τμήμα της πόλης (Κρονος).Η κορύφωση έρχεται το καλοκαιρι του 1961 με αιφνίδια ανέγερση ενός τείχους που αποκλείει το ανατολικό τμήμα από την υπόλοιπη πόλη, εγκλωβίζοντας σε ένα καταπιεστικό καθεστώς τους κάτοικους του για τα επόμενα σχεδόν 30 χρονια.
Δυο χρονια μετα την σύνοδο αυτή, η μεγάλη μεταπολεμική ελπίδα της Αμερικής για ένα καλύτερο κόσμο, έτσι όπως εκφράζεται στο πρόσωπο του προέδρου Τ. Κένεντι, σβήνει όταν ο τελευταίος δολοφονείται. Ήταν ένα γεγονός που συντάραξε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο θάνατος αυτος έρχεται να προστεθεί στη μακάβρια αλυσίδα θανάτων προέδρων της Αμερικής που σχετίζονται με την σύνοδο Δια/Κρόνου και συντελούνται σε σύντομο χρονικό διάστημα ύστερα από αυτή. Παρατηρούμε ότι οι ημερομηνίες εκλογής και θανάτου ορισμένων προέδρων είναι άμεσα συνδεδεμένες με την σύνοδο Δια/Κρόνου. Το 1865, τέσσερα χρονια μετα τη σύνοδο του 1861 στην Παρθένο, δολοφονείται ο Αβραάμ Λίνκολν.
Το 1881, την ίδια χρονια με την σύνοδο στον Ταυρο, πέφτει νεκρός ο Άλαν Γκαρφιλντ. Την ιδια μοιρα είχε και ο Γουίλιαμ Μακινλι το 1901 στον Αιγόκερω. Την μοιρα αυτή γλύτωσε ο Ρέιγκαν , που η απόπειρα δολοφονίας του το 1981 συμπίπτει με άλλη μια συνάντηση Δια/Κρόνου. (αλλοίμονο σε όποιον εκλεγεί στην επόμενη σύνοδο του 2000…στην Ελλάδα οι Βουλευτικές εκλογές του 2000 έγιναν στις 9 Απριλίου. Το ΠΑΣΟΚ με πρόεδρο τον Κ. Σημίτη κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 43,79%, έλαβε 158 από τις 300 έδρες της Βουλής και σχημάτισε την τρίτη του κατά σειρά κυβέρνηση. Της ΝΔ ηγήθηκε στις εκλογές ο Κώστας Καραμανλής, που είχε διαδεχθεί τον ηττημένο στις εκλογές του 1996 Μ. Έβερτ. ) https://en.wikipedia.org/wiki/2000
1980/1: Δίας/Κρόνος στον Ζυγο- Η στροφή προς άλλη πολιτική κατεύθυνση.
Ζυγος: σχέσεις, συμμαχίες, συμφωνίες, πόλεμος -ειρήνη, δικαιοσύνη, αρμονία, ομορφιά, δημοτικότητα, γάμος.
Το 1981 ο Δίας και ο Κρόνος συναντώνται στο ζώδιο του Ζυγου προωθώντας αλλαγές στον παγκόσμιο οικονομικο και πολιτικό χάρτη που είναι εντυπωσιακές. Πρώτα από όλα, υπάρχει αλλαγή διακυβέρνησης και επιλογή διαφορετικών πολιτικών συστημάτων σε αρκετές από τις πρωταγωνίστριες χωρες του πλανήτη μας.
Λίγο πριν συντελεστεί η σύνοδος εκλέγεται 40ος πρόεδρος της Αμερικής ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, και αυτό σήμαινε αλλαγή ύφους στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονταν ο ιδιος ο θεσμός της προεδρίας στην Αμερική. Αντί για τους ρεαλιστές επαγγελματίες πολιτικούς, στην εξουσία ήρθε ενας άνθρωπος από τον καλλιτεχνικό χώρο, ενας πρώην ηθοποιός με δημοτικότητα του Ζυγου.
Παράλληλα, η εκλογή αυτή έδειξε όχι απλώς μια προτίμηση του εκλογικού σώματος των ΗΠΑ στο κόμμα ρεπουμπλικάνων, αλλα τη γενικότερη στροφή της χωρας αυτής προς τον συντηρητισμό (Κρόνος).Επρόκειτο δηλαδή, για δραστική αλλαγή σκέψης και στάσης ζωής των πολιτών της δύναμης αυτής, κατι το οποίο συνηθίζει να γίνεται με την σύνοδο αυτή Δια/Κρόνου.
Η τάση αυτή εκδηλώθηκε σε διάφορα επίπεδα ζωής και της σκέψης των Αμερικανών και από κει διαχύθηκε στον κόσμο σταδιακά τα επόμενα χρονια. Ο κόσμος των συντηρητικών γιάπηδων έφτασε σε ολο τον κόσμο, όπως και τα καταναλωτικά πρότυπα με τις σαπουνόπερες τύπου Ντάλας και Δυναστεία.
Τι σήμαινε όμως η σύνοδος Δια/Κρόνου το 1980/1 για τα οικονομικά της χωρας αυτής; Πρώτα από όλα μείωση των φόρων κατά το ένα τρίτο, που οι Αμερικάνοι τους θεωρούσαν δυσβάσταχτους και δραματική αύξηση των επενδύσεων σε εξοπλισμούς. Ο ψυχρός πόλεμος έμπαινε σε νεα φάση, την τελευταία όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, με αιχμή πλέον τον «Πόλεμο των αστρων», με αλλα λογια τους εξοπλισμούς διαστημικής τεχνολογίας. Η αλλαγή στην πολιτική και την ιδεολογία πήρε εντελώς αντίθετη πορεία στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Διαδοχικά, στη Γαλλία, την Ελλάδα και λίγο αργότερα στην Ισπανία κερδίζουν για πρώτη φορά στις εκλογές σοσιαλιστικά κόμματα.
Η στροφή, λοιπόν, αυτή ήταν μια ένδειξη της απομάκρυνσης από τις καθιερωμένες ιδέες, τάση η οποία θα εκφραστεί και μέσω πολιτειακών αλλαγών και ψήφισης νέων νόμων (Δίας) στις χωρες αυτές. Παράλληλα, με αυτές τις μεταβολές, η σύνοδος του 1980/1 προετοιμάζει το έδαφος για ισχυρούς κραδασμούς των συνόδων του 1988/89, δίνοντας το έναυσμα για την αρχή της πτώσης του κουμμουνισμού.
Εδώ, ισως βρίσκεται και η αιτία για την νεα μεγάλη αύξησης δύναμης του Ισλάμ ανα τον κόσμο. Το Ισλάμ εκπροσωπείται από τον Κρονο και η σύνοδος του πλανήτη αυτού με τον Δια δίνει στην θρησκεία αυτή τη δυνατότητα επέκτασης. Πολλοί Αφροαμερικανοί, λοιπόν καθώς και μέλη του διεθνούς καλλιτεχνικού στερεώματος στρέφονται ξανά στη θρησκεία αυτή. Πολύ σοβαρότερη, όμως, είναι η αύξηση επιρροής του Ισλαμισμού στην Εγγύς και την Μέση Ανατολή, καθώς και τη Βόρεια Αφρική, οπου δημιουργούνται κινήματα η κόμματα φανταμενταλιστικα, δηλαδή ιδιαιτέρως φανατικά, με σκοπο να καταλάβουν την εξουσία και να επιβάλουν τη θρησκευτική αρχή πάνω στην κοσμική.
Οι άνθρωποι της εξουσίας σε κάθε χώρο, και πολύ περισσότερο στην πολιτική και την οικονομία, αντιμετωπίζουν μεγάλους κινδύνους με τη σύνοδο Δια/Κρόνου. Από τη μια ο Δίας, ο φυσικός τους προστάτης και εξουσιαστής, τους σπρώχνει προς τα εξω να εκδηλωθούν και να βιώσουν το μεγαλείο τους, κάνοντας τους μερικές φορές παράτολμους και απρόσεκτους.
Πρέπει να συνδεθείτε για να σχολιάσετε.