Η ιστορία γράφτηκε στις 10 Απριλίου 2019, όταν ομάδες επιστημόνων σε όλο τον κόσμο κατέλαβαν οπτικά στοιχεία για ένα ο αστέρι όταν καταρρέει- και το οποίο είναι 55 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά και 6,5 φορές μεγαλύτερο από τον δικός μας Ήλιο!
Μέχρι τώρα, ίσως έχετε δει τη φωτογραφία της Παρθένου Α, μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα όπου περικλείεται απο μια πορτοκαλί λάμψη στο κέντρο του γαλαξία Messier 87 (M87). Όταν η πρώτη είδηση ξέσπασε από τη σύλληψη της Παρθένου Α με κάμερες τηλεσκοπίων, μια 29χρονη γυναίκα επιστήμονας, η Katie Bouman-μια Ταυρινα γεννημένη στις (9 Μαΐου 1989), μπήκε επικεφαλής μιας ομάδας που δημιούργησε έναν αλγόριθμο που έκανε την εικόνα δυνατή.
Η 29χρονη Κέιτι Μπούμαν, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη και τη χρήση των αλγορίθμων που έκαναν δυνατή την πρώτη απεικόνιση μαύρης τρύπας στην ιστορία, με τη φωτογραφία να κάνει το γύρο του κόσμου την προηγούμενη Τετάρτη.
https://en.wikipedia.org/wiki/Katie_Bouman
Στην πραγματικότητα, κανένα άτομο δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για αυτή την Ηράκλεια προσπάθεια. Αλλά δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ο τρελός επιστήμονας, Ουρανός, ο οποίος είσελθε στο ζώδιο της Katie Bouman στις 6 Μαρτίου, έχει σίγουρα τα δακτυλικά της αποτυπώματα σε αυτό.
Για πρώτη φορά στην υπερχιλιετή ιστορία της αστρονομίας θα έχουμε τη δυνατότητα να δούμε πραγματικές φωτογραφίες ενός από τα δομικά στοιχεία του σύμπαντος, μιας Μαύρης Τρύπας.Έτσι μάλλον, το μεσημέρι, στις 4 μ.μ., οι εκπρόσωποι μιας πολύ μεγάλης κοινότητας επιστημόνων θα αποκαλύψουν εικόνες που έχουν ληφθεί από ένα δίκτυο δεκάδων τηλεσκοπίων διασκορπισμένων σε διάφορα σημεία της Γης, που απεικονίζουν μια Μαύρη Τρύπα του είδους Supermassive, δηλαδή με ασύλληπτα μεγάλη πυκνότητα μάζας.
Οι Μαύρες Τρύπες είναι στην πραγματικότητα αόρατες, καθώς είναι τόσο πυκνές που απορροφούν οτιδήποτε εντός τους, ακόμη και το φως. Εφόσον λοιπόν δεν επιτρέπουν ούτε στα απειροελάχιστου μεγέθους σωματίδια του φωτός, τα φωτόνια, να εκλυθούν από μέσα τους, οι Μαύρες Τρύπες έως σήμερα αποτυπώνονταν μόνο μέσω καλλιτεχνικών προσεγγίσεων. Από σήμερα, 10 Απριλίου 2019, η ανθρωπότητα θα γνωρίζει πώς μοιάζουν στην πραγματικότητα οι Μαύρες Τρύπες.
Το πόσο σημαντική είναι η σημερινή αποκάλυψη, δεν πιστοποιείται μόνο από το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Οι Μαύρες Τρύπες ενδεχομένως μέσα τους κρύβουν το μυστικό της προέλευσης του κόσμου. Οπότε, κάθε πληροφορία που αφορά στην αληθινή τους φύση και την όψη τους, φέρνει τον άνθρωπο πιο κοντά στην κατανόηση της δημιουργίας.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ
Μαύρη τρύπα (ή μελανή οπή, αγγλικά: black hole) ονομάζεται το σημείο του χωροχρόνου, στο οποίο οι βαρυτικές δυνάμεις είναι τόσο μεγάλες, ώστε τίποτε -ούτε καν τα σωματίδια και η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως το φως- να μην μπορεί να ξεφεύγει από αυτό. Ο όρος «μαύρη τρύπα» είναι ευρύτατα διαδεδομένος και επινοήθηκε το 1967 από τον Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό, Τζον Γουίλερ. Δεν αναφέρεται σε τρύπα με τη συνήθη έννοια (οπή), αλλά σε μια περιοχή του χώρου, από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει.
Μία μαύρη τρύπα είναι το σημείο εκείνο του διαστήματος, όπου κάποτε υπήρχε ο πυρήνας ενός γιγάντιου άστρου, ένας πυρήνας που περιείχε περισσότερο υλικό από δυόμισι ηλιακές μάζες και ο οποίος, στην τελική φάση της εξέλιξης του άστρου, έχασε την πάλη του ενάντια στη βαρύτητα, με αποτέλεσμα το υλικό του να καταρρεύσει και να συμπιεστεί περισσότερο ακόμα και από το υλικό ενός αστέρα νετρονίων.
Αν ήταν εφικτό να συμπτυχθεί ολόκληρη η Γη σε μια ακτίνα 0,9 εκατοστών, δηλαδή στο μέγεθος ενός κερασιού, θα είχε μετατραπεί σε μαύρη τρύπα, καθώς η βαρύτητα της Γης θα γινόταν τόσο ακραία που η ταχύτητα διαφυγής θα έφτανε την ταχύτητα του φωτός. Παρομοίως, αν ο Ήλιος συμπτυσσόταν σε μια ακτίνα 3 χιλιομέτρων (στα 4 εκατομμυριοστά του τωρινού του μεγέθους), θα είχε μετατραπεί σε μαύρη τρύπα. Φυσικά, δεν υπάρχει καμία γνωστή διαδικασία που θα μπορούσε να μετατρέψει τη Γη ή ακόμα και τον Ήλιο, σε μαύρη τρύπα. Η κρίσιμη ακτίνα όπου η ταχύτητα διαφυγής φτάνει την ταχύτητα του φωτός, δημιουργώντας έτσι μια μαύρη τρύπα, ονομάζεται ακτίνα Σβάρτσιλντ. Η μαύρη τρύπα μπορεί να είναι αστρική, ενδιάμεση ή υπερμεγέθης.
Η σκέψη για αντικείμενα των οποίων τα βαρυτικά πεδία είναι τόσο ισχυρά όπου ακόμη και το ίδιο το φως δεν μπορεί να αποδράσει, έγινε το 18ο αιώνα από τους Τζον Μίτσελ και Πιερ-Σιμόν Λαπλάς. Η πρώτη σύγχρονη λύση της γενικής θεωρίας της σχετικότητας που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει μια Μαύρη Τρύπα, βρέθηκε από τον Καρλ Σβάρτσιλντ το 1916. Αλλά η πρώτη ερμηνεία της ως περιοχή του χώρου από τον οποίο τίποτα δεν μπορεί να αποδράσει εκδόθηκε από τον Ντέιβιντ Φίνκελσταϊν το 1958. Οι μαύρες τρύπες αποτελούσαν αντικείμενα μαθηματικής περιέργειας.
ΓΕΝΙΚΗ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ
Το 1915 ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ανέπτυξε την γενική θεωρία της σχετικότητας, έχοντας δείξει νωρίτερα ότι η βαρύτητα όντως επηρεάζει την κίνηση του φωτός. Μόλις μερικούς μήνες μετά, ο Καρλ Σβάρτσιλντ βρήκε μια λύση στις εξισώσεις πεδίου του Αϊνστάιν, η οποία περιγράφει το βαρυτικό πεδίο μιας σημειακής μάζας και μια σφαιρικής μάζας. Μερικούς μήνες μετά τον Σβάρτσιλντ, ο Γιοχάνες Ντρόστε, μαθητής του Χέντρικ Λόρεντζ, δουλεύοντας ανεξάρτητα έδωσε την ίδια λύση για την σημειακή μάζα και έγραψε εκτενέστερα τις ιδιότητές της. Αυτή η λύση είχε μια ιδιόμορφη συμπεριφορά σε αυτό που τώρα ονομάζεται ακτίνα Σβάρτσιλντ, κάνοντας μερικούς όρους της εξίσωσης του Αϊνστάιν άπειρους.
Το 1924 ο Άρθουρ Έντινγκτον έδειξε ότι η μοναδικότητα εξαφανιζόταν μετά από μια αλλαγή στις συντεταγμένες, αν και χρειάστηκε να περιμένουν ώς το 1933 όταν ο Ζωρζ Λεμαίτρ αντιλήφθηκε πως η μοναδικότητα στην ακτίνα Σβάρτσιλντ ήταν μοναδικότητα μη φυσικής συντεταγμένης. Παρόλα αυτά, ο Άρθουρ Έντινγκτον σχολίασε το 1926 σε ένα βιβλίο, την πιθανότητα ενός αστεριού με μάζα συμπιεσμένη στην ακτίνα Σβάρτσιλντ, παρατηρώντας ότι η θεωρία του Αϊνστάιν μας επιτρέπει να αποκλείσουμε υπερβολικά μεγάλες πυκνότητες για ορατά αστέρια επειδή “ένα άστρο 250 εκατ. χιλιομέτρων δεν θα μπορούσε να έχει τόσο υψηλή πυκνότητα όσο ο Ήλιος.
Πρώτων, η δύναμη της βαρύτητας θα ήταν τόσο ισχυρή ώστε το φως δεν θα ήταν ικανό να αποδράσει, οι ακτίνες θα έπεφταν πίσω στο άστρο όπως πέφτει μια πέτρα πάνω στη Γη. Δεύτερων, η ερυθρή μετατόπιση των φασματικών γραμμών θα ήταν τόσο μεγάλη ώστε το φάσμα θα έπαυε να υπάρχει. Τρίτων, η μάζα θα παρήγαγε τόσο μεγάλη καμπυλότητα στον χωροχρόνο ώστε ο χώρος θα έφραζε γύρω από το άστρο, αφήνοντάς μας έξω από αυτό.
Το 1931, ο Σουμπραμανιάν Τσαντρασεκάρ χρησιμοποιώντας την ειδική σχετικότητα, υπολόγισε ότι ένα μη περιστρεφόμενο σώμα ήλεκτρο-εκφυλισμένης ύλης πάνω από μια ορισμένη μάζα (αποκαλούμενη όριο Τσαντρασεκάρ) δεν έχει σταθερές λύσεις. Πολλοί σύγχρονοί του, όπως ο Έντινγκτον και ο Λεβ Λαντάου αντέκρουσαν τα επιχειρήματά του, υποστηρίζοντας ότι κάποιος άγνωστος μηχανισμός θα σταματούσε την κατάρρευση. Εν μέρει ήταν σωστοί: ένας λευκός νάνος λίγο πιο μεγάλος από το όριο Τσαντρασεκάρ καταρρέει σε έναν αστέρα νετρονίων, ο οποίος είναι σταθερός.
Αλλά το 1939, ο Ρόμπερτ Όπενχάιμερ και άλλοι πρόβλεψαν ότι αστέρες νετρονίων πάνω από κάποιο άλλο όριο (το όριο Τόλμαν-Όπενχάιμερ-Βόλκοφ) θα κατέρρεαν ακόμη περισσότερο για τους λόγους που παρουσίασε ο Τσαντρασεκάρ. Καταλήγοντας, συμπέραναν ότι κανένας νόμος της φύσης δεν θα παρέμβει για να σταματήσει τουλάχιστον μερικά άστρα από το να καταρρεύσουν σε μαύρες τρύπες.
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
Οι μαύρες τρύπες προβλέπονται από την γενική θεωρία της σχετικότητας, η οποία όχι μόνο αναφέρει ότι οι μαύρες τρύπες μπορούν να υπάρξουν, αλλά προβλέπει ότι σχηματίζονται στη φύση οποτεδήποτε συγκεντρώνεται σε ένα δεδομένο χώρο επαρκής ποσότητα μάζας, μέσω της διαδικασίας που καλείται βαρυτική κατάρρευση. Όσο η μάζα μέσα σε μία συγκεκριμένη περιοχή μεγαλώνει, η δύναμη της βαρύτητας γίνεται πιο ισχυρή – ή στη γλώσσα της σχετικότητας, ο χώρος γύρω της παραμορφώνεται όλο και εντονότερα. Όταν η ταχύτητα διαφυγής σε μια συγκεκριμένη απόσταση από το κέντρο φθάσει την ταχύτητα του φωτός, σχηματίζεται ένας ορίζοντας γεγονότων, μέσα στον οποίο ύλη και ενέργεια αναπόφευκτα καταρρέουν σε ένα μοναδικό σημείο, σχηματίζοντας μία βαρυτική μοναδικότητα.
Μια ποσοτική ανάλυση αυτής της ιδέας οδήγησε στην πρόβλεψη ότι ένας αστέρας που έχει τουλάχιστον 3 φορές την μάζα του ήλιου στο τέλος της εξέλιξής του, σχεδόν σίγουρα θα συρρικνωθεί μέχρι το κρίσιμο εκείνο μέγεθος που χρειάζεται για να υποστεί βαρυτική κατάρρευση. Μόλις αρχίσει η κατάρρευση, δεν φαίνεται να μπορεί να διακοπεί από καμία φυσική δύναμη και σχηματίζεται αστέρας νετρονίων. Αν η μάζα του είναι ακόμα πιο μεγάλη, τελικά σχηματίζεται μαύρη τρύπα.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7_%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1
Μόλις ένα διαστρικό αντικείμενο βρίσκεται στο ραντάρ μας, τόσο οι αστρονόμοι όσο και οι αστρολόγοι ανασκουμπώνονται και πέφτουν με τα μούτρα στην δουλειά. Πνευματικοί αστρονόμοι έχουν ερμηνεύσει την Παρθένο Α-μαζί με περισσότερες από 50 άλλες μαύρες τρύπες. Στην πραγματικότητα, μερικοί σκληροπυρηνικοί αστρολόγοι, όπως ο αστρολόγος Phillip Sedgewick και ο Alex Miller, έχουν συντάξει ερμηνευτικά συστήματα για να κατανοήσουμε πώς οι μαύρες τρύπες επηρεάζουν τους χάρτες μας.
Στο βιβλίο του για τις Μαύρες Τρύπες, ο Alex Miller παραθέτει τη θέση των 57 αυτών κοσμικών φαινομένων, κάθε μία από τις οποίες έχουν θέση στον 360 μοιρών ωροσκοπικό τροχό. Μία από τις πιο γνωστές μαύρες τρύπες είναι αυτή στο δικό μας Γαλαξιακό Κέντρο, που είναι το κέντρο του Γαλαξία μας. Αυτός ονομάζεται Τοξότης Α και βρίσκεται σήμερα μεταξύ των 27º και 28º του Τοξότη. Η τώρα ορατή Παρθένος Α, η οποία ζει μέσα στον αστερισμό της Παρθένου, κινείται προς το παρόν κοντά στην 1 ° του Ζυγού.
Σε αντίθεση με τους πλανήτες, οι μαύρες τρύπες δεν κινούνται κατά μήκος της τροχιάς. Πρόκειται για αστέρια που έχουν καταρρεύσει με έντονη βαρυτική δύναμη που απορροφούν την ύλη τόσο πυκνά ώστε να μην μπορεί να διαφύγει το φως. Οι μαύρες τρύπες όμως μετακινούνται και μετατοπίζονται στο διάστημα με την πάροδο του χρόνου, αλλά θεωρούνται “γαλαξιακά σημεία”, επειδή έχουν πιο σταθερή τοποθέτηση στον ουρανό. Ο Τοξότης Α, για παράδειγμα, χρειάζεται 72 χρόνια για να μετακινηθεί από την μια μοιρα στην άλλη.
Τι σημαίνει αυτό για εμάς εδώ στη Γη; Υπάρχουν δύο τρόποι να δούμε τις μαύρες τρύπες στην αστρολογία: πρώτον, πώς αυτές επιδρούν σε όλους μας παγκοσμίως, και δεύτερον πώς συνδέονται με το προσωπικο μας ζώδιο και γενέθλιο χάρτη.
Πιο ευρύτερα, οι μαύρες τρύπες είναι αόρατες δυνάμεις που μας τραβούν μέσα στα πεδία τους. Μας τραβούν απότομα προς στις σκιά τους και μας κάνουν να αντιμετωπίσουμε κατάματα τους εθισμούς και ελαττώματα μας, τους καταναγκασμούς και την πιο σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας. Αντιπροσωπεύουν τα πρότυπα που δυσκολευόμαστε εμείς να σπάσουμε … και τις έμφυτες συχνότητες (όπως τα ραδιοκύματα) που είμαστε συντονισμένοι ως άνθρωποι, συχνά ασυνείδητα. Επίσης αποκαλύπτουν τις κρυφές δυνάμεις μας, τα πράγματα που μας μαγνητίζουν ώστε οι άνθρωποι να θέλουν περισσότερα. Αυτά είναι τα δώρα που δεν μπορούμε να αρνηθούμε.
Οι άνθρωποι που γεννήθηκαν με τον Ηλιο τους, για παράδειγμα σε μια μαύρη τρύπα, «Black Hole Sun personalities», ανάμεσα στους αστρολόγους.
Στην αστρολογία, η μαγνητική έλξη μιας μαύρης τρύπας αναγνωρίζεται για την επίδρασή της στη ζωή σας όσο αφορά το καλό η το κακό.
Οι μαύρες τρύπες αντιπροσωπεύουν την πλήρη εγκατάλειψη, τις αναπόφευκτες συνθήκες, την έντονη εστίαση και τον προσωπικό μαγνητισμό ή την ικανότητα να προσελκύετε τους άλλους. Η εκπληκτική στροφή των γεγονότων με πολύ μεγάλη ταχύτητα, όπου εξαφανίζονται οι παλιές συνθήκες και γεννιέται μια νέα πραγματικότητα », γράφει ο, αστρολόγος Alex Miller.
Η ιδέα είναι ότι, κατά τη διάρκεια μιας έντονης αλλαγής, φτάνετε σε μια κενή κατάσταση όπου μια νέα έμπνευση και χάρη μπορούν να εισέλθουν στη ζωή σας. Σε μια ελαφρώς πιο σκοτεινή νότα, όμως, η ενέργεια της μαύρης τρύπας μπορεί επίσης να επηρεάσει την προσωπικότητά σας (και τη σεξουαλικότητά σας) αν αυτά τα κοσμικά αινίγματα εμφανιστούν στα σωστά σημεία του γενέθλιου χάρτη σας.
“Το χάρισμα, η γοητεία και η ελκυστικότητα αυτών των ανθρώπων μας κάνει ανατρέχουμε, να το σκάμε, από τους χάρτες προσωπικότητας”, εξηγεί ο αστρολόγος Philip Sedgwick. Συνήθως είναι αυτοι που σας ταρακουνούν στο ψυχολογικό επίπεδο. Σας αιχμαλωτίζουν παρα πολύ ενεργειακά. Στη συνέχεια, απαιτούν και απορροφούν τελείως την ενέργειά σας. Σφετερίζονται την ουσία σου και σε ρουφούν στο κενό τους, βυθίζεσαι μέσα τους ».
Λοιπόν, πώς αισθάνεστε για το μεγάλο δράμα στην αγάπη σας; Ίσως θέλετε να αποφύγετε τις προσωπικότητες της μαύρης τρύπας. Τέτοιες προσωπικότητες ήταν ο Hugh Hefner, Wilt Chamberlain, Charlie Sheen, Gene Simmons, Marilyn Monroe, Anna Nicole Smith, Madonna, Princess Dianna, Versace, Elizabeth Taylor, Obama.Οι Μαύρες Τρύπες έχουν βρεθεί και σε σημαντικά γεγονότα, στην πολιτική αστρολογία, όπως σε εκλογικές αναμετρήσεις, τυφώνες, την δολοφονία Κέννεντυ… μπορεί να εκπλαγείτε όταν δείτε την τοποθεσία τους σε χάρτες!
ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΣΑΣ
Οι μαύρες τρύπες μπορούν να βρεθούν στις επόμενες μοίρες
- 24 Κριός
- 27 Κριός
- 6 Ταύρος
- 16 Ταύρος
- 24 Ταύρος
- 9 Δίδυμοι
- 13 Δίδυμοι
- 4 Καρκίνος
- 9 Καρκίνος
- 28 Καρκίνος
- 3 Λέων
- 9 Λέων
- 28 Λέων
- 7 Παρθένος
- 9 Παρθένος
- 14 Παρθένος
- 25 Παρθένος
- 1 Ζυγός
- 13 Ζυγός
- 22 Ζυγός
- 29 Ζυγός
- 7 Σκορπιός
- 11 Σκορπιός
- 26 Σκορπιός
- 4 Τοξότης
- 5 Τοξότης
- 10 Τοξότης
- 18 Τοξότης
- 19 Τοξότης
- 26 Τοξότης (το Γαλαξιακό Κέντρο)
- 3 Αιγόκερως
- 5 Αιγόκερως
- 16 Αιγόκερως
- 19 Αιγόκερως
- 22 Αιγόκερως
- 4 Υδροχόος
- 12 Υδροχόος
- 13 Υδροχόος
- 17 Υδροχόος
- 28 Υδροχόος
- 16 Ιχθείς
- 24 Ιχθείς
- 28 Ιχθείς
Εάν ενας πλανήτης βρίσκεται σε σύνοδο με μια μαύρη τρύπα, μπορεί να είναι ένας αγώνας και να έχετε μια αποστολή στη ζωή:
Ήλιος: Αξιολογώντας την αίσθηση του εαυτού ή του σκοπού σας στον κόσμο χωρίς εξωτερική έγκριση
Σελήνη: Κερδίζοντας τον έλεγχο των συναισθημάτων και των επιθυμιών σας
Ερμής: Να επικοινωνείτε αποτελεσματικά, ώστε να μην αφήνετε τους ανθρώπους να αισθάνονται ότι χειραγωγούνται ή πιέζονται
Αφροδίτη: Εθιστικές σχεσεις, χρησιμοποιώντας σαγηνευτικές δυνάμεις με υγιεινό τρόπο
Άρης: ανοίγετε συγκρούσεις χωρίς να ξεκινήσετε μάχες, υγιεινές διεξόδους για έκφραση επιθετικότητας
Δίας: Οι εθισμοί στα τυχερά παιχνίδια, ο αγώνας για διαμονή σε ένα μέρος (αλλά μια πυρκαγιά μπορεί να σας βγάλει από το σπίτι σας)
Κρόνος: Αίσθημα υπερβολικής επιβάρυνσης στην ευθύνη, εθισμός στην εξουσία και τον έλεγχο
Ουρανός: Πειραματίζεστε με τον κίνδυνο, ζείτε στα ακρα χωρίς να καταστραφείτε
Ποσειδώνα: Ανησυχία για να ορίσετε κάποια όρια. Μαρτυρικό σύμπλεγμα
Πλούτωνας: Βλέποντας τη ζωή ως έναν συνεχή αγώνα εξουσίας, προσελκύοντας ανθρώπους με μεγάλα μυστικά και σκελετούς στις ντουλάπες τους.
Ο ΜΥΘΟΣ
Ισως η απλούστερη μεταφορά για τον πυρήνα της Μυθολογίας της Μαύρης Τρύπας είναι η ιστορία του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Από τον 6ο αιώνα π.Χ., ο Ορφέας θεωρήθηκε ένας από τους βασικούς ποιητές και μουσικούς της αρχαιότητας, και ο εφευρέτης ή αυτός που τελειοποίησε τη λύρα και τα τύμπανα. Με τη δύναμη της μουσικής του και του τραγουδιού του μπορούσε να γοητεύσει τα άγρια ζώα, να διεγείρει τα δέντρα και τους βράχους σε χορό, ακόμα και να σταματήσει τη ροή των ποταμών. Ως ένας από τους πρωτεργάτες του πολιτισμού, θεωρείται πως δίδαξε στην ανθρωπότητα τις τέχνες της φαρμακευτικής, της γραφής και της γεωργίας. Στενά συνδεδεμένος με τη θρησκευτική ζωή, ο Ορφέας ήταν οιωνοσκόπος και μάντης. Εξασκούσε μαγικές τέχνες, ιδιαίτερα την αστρολογία, ίδρυσε ή κατέστησε προσβάσιμα πολλά σημαντικά μυστήρια, όπως αυτά του Απόλλωνα και του Θρακικού θεού Διονύσου. Καθιέρωσε τελετουργικά, δημόσια και ιδιωτικά και υπαγόρευσε αρχικές και εξαγνιστικές τελετουργίες.
Η πιο διάσημη ιστορία, στην οποία πρωταγωνιστεί, είναι αυτή της συζύγου του Ευρυδίκης. Η Ευρυδίκη είναι μερικές φορές γνωστή και ως Αγριόπη. Δραπετεύοντας από τον Αρισταίο, δαγκώθηκε από ένα ερπετό και πέθανε. Αλλόφρων ο Ορφέας έπαιξε τόσο συγκινητικά τραγούδια και τραγούδησε τόσο θρηνητικά που όλες οι νύμφες και οι θεοί έκλαψαν και τον συμβούλευσαν. Ο Ορφέας κατέβηκε στον κάτω κόσμο και με τη μουσική του απάλυνε την καρδιά του Άδη και της Περσεφόνης (το μόνο άτομο που τα κατάφερε ποτέ), οι οποίοι συμφώνησαν να επιτρέψουν στην Ευρυδίκη να επιστρέψει μαζί του στη γη.
Αλλά η συμφωνία που συνόδευε την απόφαση ήταν πως έπρεπε να περπατά μπροστά από αυτήν και να μην κοιτάξει πίσω μέχρι να φτάσει στον πάνω κόσμο. Μέσα στην αγωνία του αθέτησε την υπόσχεση και η Ευρυδίκη εξαφανίστηκε πάλι από την θέασή του. Η ιστορία με αυτή τη μορφή ανήκει στην εποχή του Βιργιλίου, ο οποίος πρώτος εισάγει το όνομα του Αρισταίου. Και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς, ωστόσο, μιλούν για την επίσκεψη του Ορφέα στον κάτω κόσμο. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα οι καταχθόνιοι θεοί του ‘παρουσίασαν μία εμφάνιση’ της Ευρυδίκης. Ο Οβίδιος λέει πως ο θάνατος της Ευρυδίκης δεν προκλήθηκε από την δραπέτευσή της από τον Αρισταίο, αλλά από το χορό της με τις Ναϊάδες τη μέρα του γάμου της.
Η διάσημη ιστορία της Ευρυδίκης μπορεί να είναι μια μεταγενέστερη πρόσθεση στους Ορφικούς μύθους. Συγκεκριμένα, το όνομα Ευρυδίκη (‘αυτή της οποίας η δικαιοσύνη εκτείνεται ευρέως’) θυμίζει μυστηριακούς τίτλους της Περσεφόνης. Ο μύθος μπορεί να προέρχεται κατά λάθος από έναν άλλο θρύλο για τον Ορφέα κατά τον οποίο ταξιδεύει στα Τάρταρα και γοητεύει τη θεά Εκάτη.
“Οι μαύρες τρύπες είναι όπου ο Θεός διαιρείται με το μηδέν”.. -Albert Einstein
Stephen Hawking (1942): «Η εξέταση της εκπομπής σωματιδίων από τις μαύρες τρύπες φαίνεται να υποδηλώνει ότι ο Θεός όχι μόνο παίζει ζάρια, αλλά μερικές φορές τα ρίχνει εκεί όπου δεν μπορούμε να δούμε».
Yuri Milner (1961): “Είναι δύσκολο να σκεφτούμε τις πρακτικές εφαρμογές της μαύρης τρύπας. Επειδή οι πρακτικές εφαρμογές είναι τόσο απομακρυσμένες, πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει. Αλλά αυτή η προσπάθεια να κατανοήσουμε τον κόσμο είναι αυτό που μας καθορίζει ως ανθρώπινα όντα ».
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%81%CF%86%CE%AD%CE%B1%CF%82
Miller, Alex. The Black Hole Book Crossroad Press.
Πρέπει να συνδεθείτε για να σχολιάσετε.